Η μεταγευματική υπεργλυκαιμία και οι μεγάλες μεταγευματικές διακυμάνσεις της γλυκόζης στο αίμα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιομεταβολικών διαταραχών, όχι μόνο σε άτομα με διαβήτη αλλά και σε υγιή άτομα. Η άσκηση διαδραματίζει  σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της μεταγευματικής (υπερ)γλυκαιμικής απόκρισης και αποτρέπει τις αρνητικές επιπτώσεις των ακραίων διακυμάνσεων της γλυκόζης.

Συγκεκριμένα, πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι:

• η μεταγευματική, αλλά όχι η προγευματική άσκηση βελτίωσε τη γλυκαιμική ανταπόκριση.
• Η γλυκαιμική κορύφωση (μέγιστη τιμή γλυκόζης) μειώθηκε μόνο όταν η άσκηση ξεκίνησε 15 λεπτά μετά το γεύμα.
• Παρόμοια μείωση της μεταγευματικής γλυκαιμικής απόκρισης παρατηρήθηκε τόσο με αερόβια άσκηση (περπάτημα, ποδηλασία, άσκηση σε ελλειπτικό όργανο), όσο και με άσκηση με αντιστάσεις, ή και με συνδυασμό  αυτών των δύο μορφών άσκησης.
• Τριάντα και 45 λεπτά γρήγορης βάδισης επέφεραν παρόμοια μείωση της μεταγευματικής απόκρισης της γλυκόζης.
• Κατά την εκτέλεση άσκησης με διαλείμματα, 10 και 20 λεπτά αθροιστικής άσκησης ήταν επαρκή για να μετριαστεί η μεταγευματική υπεργλυκαιμία την πρώτη ώρα μετά το γεύμα.

Τα ευρήματα αυτής της μελέτης παρέχουν σημαντικές νέες πληροφορίες σχετικά με τη συνταγογράφηση μεταγευματικής άσκησης σε υγιή άτομα, ειδικότερα ως προς τα κριτήρια επιλογής του κατάλληλου χρόνου, του είδους, της διάρκειας και των χαρακτηριστικών της άσκησης.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: Effects_of_Different_Exercise_Strategies_to.1