Ο κίνδυνος σοβαρής λοίμωξης και θνησιμότητας από τον ιό SARS-CoV-2 είναι από τους υψηλότερους σε ασθενείς με προϋπάρχοντα διαβήτη τύπου 2. Η αλλαγή του αλλοστατικού φορτίου που προκαλείται από τη λοίμωξη COVID-19, όπως αποκαλύπτεται από τις νευροψυχιατρικές επιπλοκές της νόσου, εμπλέκεται στην παθογένεια του διαβήτη τύπου 2, ενώ η διαβητική κετοξέωση είναι αποτέλεσμα της μη ελεγχόμενης γλυκόζης αίματος.
Η σωματική άσκηση ρυθμίζει τα βασικά εμμένοντα χαρακτηριστικά της λοίμωξης SARS-CoV-2 που προκαλούν αύξηση στη συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα, συμπεριλαμβανομένων της φλεγμονής και του στρες. Η άσκηση, ελέγχοντας τις συγκεντρώσεις του σακχάρου στο αίμα, μπορεί να αξιοποιηθεί για να διαρραγεί ο φαύλος κύκλος της φλεγμονής των β-κυττάρων που οδηγεί σε υπεργλυκαιμία και, έτσι, να προληφθεί η ανάπτυξη ή η εξέλιξη του διαβήτη τύπου 2.