Σε σύνολο 947 ενηλίκων με δυσλιπιδαιμία ή προδιαβήτη, οι οποίοι επέλεξαν να συμμετέχουν σε ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης διάρκειας 6 έως 8 μηνών, οι συμμετέχοντες που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα ανήλθαν σε 652, ενώ 295 άτομα αποχώρησαν. Ο συνηθέστερος λόγος αποχώρησης ήταν η έλλειψη χρόνου και η αποχώρηση αυτή έγινε κυρίως κατά τη διάρκεια της αύξησης του όγκου και της έντασης της άσκησης. Τα άτομα που άλλαξαν γνώμη για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα εγκατέλειψαν νωρίς, πριν από την έναρξη της άσκησης, ενώ τα άτομα που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα ήταν συνεπή και είχαν σταθερή συμμετοχή στις ασκήσεις για διάστημα περισσότερο από 6 – 8 μήνες. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δείχνουν ότι η αποχώρηση από ένα πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης εμφανίζεται νωρίς, συνήθως πριν από τον πρώτο μήνα της παρέμβασης. Τα ευρήματα αυτά μπορούν να παρέχουν καθοδήγηση για το σχεδιασμό προγραμμάτων άσκησης που απευθύνονται σε άτομα που είναι επιρρεπή στη διακοπή της.