Οι αυξημένες φυσιολογικές απαιτήσεις του οργανισμού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγούν σε προσαρμογές του καρδιαγγειακού συστήματος της εγκύου, οι οποίες αντικατοπτρίζονται από την αυξημένη καρδιακή παροχή ηρεμίας καθώς και τις μορφολογικές και λειτουργικές αλλαγές της αριστερής κοιλίας.

Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε αν οι αυξημένες απαιτήσεις του οργανισμού σε ηρεμία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μεταβάλλουν τις οξείες καρδιακές αποκρίσεις της εγκύου κατά την άσκηση. Υγιείς γυναίκες, εγκυμονούσες και μη, υποβλήθηκαν σε άσκηση παρατεταμένης ισομετρικής συστολής των μυών του αντιβραχίου (30% της μέγιστης δύναμης), καθώς και ποδηλάτησης χαμηλής ή μέτριας έντασης (25% ή 50% της μέγιστης ισχύος).

Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι η καρδιά της εγκύου μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις αυξημένες απαιτήσεις και το πρόσθετο μηχανικό φορτίο που υφίσταται κατά τη διάρκεια ισομετρικής και δυναμικής άσκησης, αν και στις έγκυες γυναίκες παρατηρήθηκαν μικρές διαφοροποιήσεις των αποκρίσεων στις ανωτέρω επιβαρύνσεις του μυοκαρδίου. Επίσης, η μηχανική συμπεριφορά της αριστερής κοιλίας, η οποία αντανακλά τη συνολική καρδιακή λειτουργία, διαφοροποιείται στις έγκυες γυναίκες κατά τη διάρκεια της άσκησης, οδηγώντας στην εικασία ότι το ορμονικό περιβάλλον της εγκυμοσύνης ενδέχεται να επηρεάζει τις μορφολογικές και λειτουργικές αποκρίσεις της καρδιάς.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο:  Cardiac_Responses_to_Submaximal_Isometric.15