Ο καρκίνος του παγκρέατος αντιπροσωπεύει περίπου το 3% όλων των καρκίνων και περίπου το 7% όλων των θανάτων από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με τον ρόλο της άσκησης στον καρκίνο του παγκρέατος είναι περιορισμένα και προέρχονται αποκλειστικά από αυστηρά ελεγχόμενες ερευνητικές συνθήκες. Πρόσφατη μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 22 ασθενείς με εντοπισμένο ή μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος, οι οποίοι συμμετείχαν σε πρόγραμμα επιβλεπόμενης άσκησης κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας ή χημειοακτινοθεραπείας, δύο φορές την εβδομάδα για 12 εβδομάδες. Η συγκεκριμένη μελέτη παρέχει προκαταρκτικές ενδείξεις ότι η εξατομικευμένη, επιβλεπόμενη αερόβια άσκηση και άσκηση με αντιστάσεις φαίνεται ότι είναι ασφαλής και μπορεί να βελτιώσει ή να διατηρήσει τη σωματική και ψυχολογική υγεία ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ή χημειοακτινοθεραπεία.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο:  Evaluation_of_a_Clinic_Based_Exercise_Program

4 Φεβρουαρίου 2023 – Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου

Η διεπιστημονική υποστηρικτική φροντίδα των ασθενών με καρκίνο, η οποία ενσωματώνει τη σωματική άσκηση παράλληλα με τις ογκολογικές θεραπείες, θεωρείται πλέον πρότυπο για τη βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών. Η επίδραση της άσκησης είναι σημαντική όσον αφορά τους παράγοντες που ρυθμίζουν την ανάπτυξη του όγκου, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα, η φλεγμονή, η ιστική αιμάτωση, η υποξία, η αντίσταση στην ινσουλίνη, ο μεταβολισμός, τα επίπεδα γλυκοκορτικοειδών και η καχεξία. Τα τελευταία χρόνια έχει δημοσιευθεί ένας διαρκώς αυξανόμενος όγκος ερευνών σχετικά με τις επιδράσεις και το ρόλο της σωματικής άσκησης στο πεδίο της ογκολογίας, σηματοδοτώντας την ανάπτυξη ενός νέου ιατρικού τομέα, κοινώς γνωστού ως ” άσκηση στην ογκολογία – exercise oncology”.  Το αναπτυσσόμενο αυτό ερευνητικό πεδίο επιδιώκει να προσδιορίσει τους βιολογικούς μηχανισμούς με τους οποίους ειδικότερα η αερόβια άσκηση επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου, την εξέλιξή του και/ή την εμφάνιση μεταστάσεων.

Πρόσφατη μελέτη αναδεικνύει με συνολική θεώρηση τις σύγχρονες εφαρμογές σωματικής άσκησης στη διαχείριση των ασθενών με καρκίνο, συμπεριλαμβάνοντας μια ρεαλιστική προοπτική με πρακτικές συμβουλές. Στη μελέτη αναπτύσσονται, επίσης, οι αναδυόμενες μηχανιστικές ερμηνείες σχετικά με τις επιδράσεις της σωματικής άσκησης και οι δυνητικές κλινικές εφαρμογές τους.

Συνολικά, υπό το πρίσμα μιας πιο εξατομικευμένης, ολοκληρωμένης, ασθενοκεντρικής και διεπιστημονικής διαχείρισης, και στην προσπάθεια κατανόησης των διάφορων αλληλεπιδράσεων μεταξύ του καρκίνου και του ασθενούς, καθώς και των επιπτώσεων της νόσου και των αντικαρκινικών θεραπειών στα διάφορα όργανα, η σωματική άσκηση φαίνεται να αποτελεί την πιο υποσχόμενη μέθοδο για τη βελτίωση της φροντίδας των ασθενών με καρκίνο.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο:  Physical Activity as the Best Supportive Care in Cancer

Σε πρόσφατη επιστημονική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 217 έφηβοι ηλικίας 10-16 ετών διερευνήθηκε η επίδραση της αντικατάστασης 10 λεπτών καθιστικού χρόνου με ύπνο ή σωματική δραστηριότητα διαφόρων εντάσεων σε βάθος χρόνου 2 ετών.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η δεκάλεπτη αντικατάσταση του καθιστικού χρόνου με σωματική δραστηριότητα υψηλής έντασης συνδέθηκε με χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας στην μετέπειτα εφηβεία σε συγκεκριμένες ομάδες συμμετεχόντων.

Συνολικά, οι ευκαιρίες για την προώθηση μιας κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ ύπνου, καθιστικού χρόνου και όλων των επιπέδων έντασης της σωματικής δραστηριότητας θα πρέπει να ενθαρρύνονται στους εφήβους για τη βέλτιστη ανάπτυξή τους και τη μείωση του κινδύνου μελλοντικών χρόνιων νόσων.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο:  Association_between_Sleep,_Sedentary_Time,.12

Σύμφωνα με τα ευρήματα της Ιαπωνικής Γεροντολογικής Μελέτης, η οποία έλαβε χώρα για χρονικό διάστημα 3 ετών σε 33.746 άνδρες και 36.799 γυναίκες ηλικίας ≥65 ετών, η συμμετοχή ηλικιωμένων ανδρών σε ομαδικά παιχνίδια γκολφ και η ομαδική συμμετοχή ηλικιωμένων γυναικών σε περπάτημα, ασκήσεις με βάρη και πεζοπορία θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα για την ενίσχυση της κοινωνικοψυχολογικής υγείας αυτών των ατόμων.

Πιο συγκεκριμένα, η συμμετοχή ανδρών τρίτης ηλικίας σε ομάδα (ψυχαγωγικού) γκολφ περιόρισε σημαντικά την έκπτωση όλων των δεικτών κοινωνικοψυχολογικής υγείας τους που εξετάστηκαν: αυτοαξιολογούμενη κατάσταση της υγείας, υποκειμενική αίσθηση ευεξίας, συχνότητα γέλιου και καταθλιπτικά συμπτώματα. Παρόμοια, οι ηλικιωμένες γυναίκες που συμμετείχαν σε ομάδες βάδισης, ασκήσεων με βάρη ή πεζοπορίας είχαν περισσότερες πιθανότητες να αποτρέψουν την επιδείνωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων και της αυτοαξιολογούμενης υγείας τους από εκείνες που δεν συμμετείχαν στις συγκεκριμένες σωματικές δραστηριότητες.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο:  Types_of_Sports_and_Exercise_Group_Participation.5