Author: connected

Η τακτική άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση, αλλά οι υποκείμενοι μηχανισμοί που διαμεσολαβούν αυτή την ευεργετική επίδραση παραμένουν ασαφείς. Πρόσφατη επιστημονική μελέτη αξιολόγησε την πιθανή συμμετοχή της παννεξίνης-1 (pannexin 1),   ενός διαύλου απελευθέρωσης ΑΤΡ, στη μείωση της αρτηριακής πίεσης που προκαλείται με την άσκηση.  Είκοσι επτά άνδρες μέσης ηλικίας, 13 με φυσιολογική αρτηριακή πίεση και 14 με υπέρταση σταδίου 1 (συστολική αρτηριακή πίεση 130 – 139 mm Hg και διαστολική 80 – 89 mm Hg), οι οποίοι δεν ελάμβαναν φαρμακευτική αγωγή, συμμετείχαν σε πρόγραμμα υψηλής έντασης αερόβιας άσκησης ποδηλάτησης διάρκειας 8 εβδομάδων. Η συγκεκριμένη μελέτη ανέδειξε ότι η ασκησιογενής μείωση

Η ικανότητα ενίσχυσης της κοινωνικής γνωστικής αντίληψης μέσω της συμμετοχής σε σωματικές δραστηριότητες και άσκηση έχει επιδράσεις σε πολλές πτυχές της ζωής όπως, για παράδειγμα, στις σχέσεις και την αποδοχή από τους συνομηλίκους, στις ακαδημαϊκές επιδόσεις, και στην επαγγελματική επιτυχία. Συγκεκριμένα, όπως αναδεικνύουν πρόσφατες μελέτες: – Οι λειτουργίες του αυτόνομου και του κεντρικού νευρικού συστήματος που εξελίχθηκαν για την αντιμετώπιση πολύπλοκων κοινωνικών συστημάτων καθορίζουν ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών γνωστικών ικανοτήτων, αλλά είναι επίσης ευαίσθητες στη σωματική δραστηριότητα και την άσκηση. – Τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι μία συνεδρία άσκησης αντοχής και η αερόβια ικανότητα (καρδιοαναπνευστική αντοχή) επηρεάζουν τις πτυχές

Η άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέεται με πολλά περιγεννητικά οφέλη, ωστόσο λεπτομερή χαρακτηριστικά της δραστηριότητας στο σπίτι, στην εργασία και στις μετακινήσεις δεν έχουν περιγραφεί επαρκώς. Πρόσφατη έρευνα σε 2.778 γυναίκες με μονήρη κύηση και 169 γυναίκες με δίδυμη κύηση που πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού και Μελέτης της Ανθρώπινης Εμβρυϊκής Ανάπτυξης στις Ηνωμένες Πολιτείες διερεύνησε τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια μονήρους και δίδυμης εγκυμοσύνης ανά είδος δραστηριότητας (σπίτι, εργασία,…)  και αναλόγως των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων των εγκύων. Η  συγκεκριμένη έρευνα ανέδειξε ότι η αθροιστική σωματική δραστηριότητα μειώθηκε μη γραμμικά κατά τη διάρκεια της κύησης,

Δεδομένα από 131 ηλικιωμένα άτομα  (66 ± 4,5 ετών, από τα οποία 63% ήταν γυναίκες) που συμμετείχαν σε 6μηνη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη σωματικής άσκησης ανέδειξαν ότι ο συνδυασμός ψυχοκοινωνικών, γνωστικών και δημογραφικών στοιχείων, καθώς και πολυτροπικών απεικονιστικών μετρήσεων στον εγκέφαλο μπορεί να προβλέψει την προσήλωση των ηλικιωμένων σε ένα πρόγραμμα άσκησης και να έχει ανεξάρτητη σχετική προγνωστική αξία. Συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο πάχος του φλοιού του εγκεφάλου στις σωματοαισθητικές και κατώτερες μετωπιαίες περιοχές και η μικρότερη επιφάνεια στις πρωτογενείς οπτικές και κατώτερες μετωπιαίες περιοχές, καθώς και η υψηλότερη κομβική λειτουργική συνδεσιμότητα στα μετωποπαρεγκεφαλιδικά δίκτυα και στα δίκτυα προσοχής, μεταξύ άλλων, προέβλεπαν

– Η κυτταρική γήρανση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο  κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη, τον τοκετό και την καταστολή των όγκων. Ωστόσο, έχει καταστεί σαφές ότι η συσσώρευση γηρασμένων κυττάρων αποτελεί σημαντικό παράγοντα των γηριατρικών συνδρόμων και των χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία. – Σε προκλινικά μοντέλα (πειραματοζώων), η στοχευμένη εξάλειψη των γηρασμένων κυττάρων με γενετικές και φαρμακολογικές προσεγγίσεις αποκαθιστά την υγεία των ιστών και μετριάζει την εξέλιξη πολλών ηλικιοεξαρτώμενων παθήσεων. – Τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και η δομημένη άσκηση καθυστερούν σημαντικά την εμφάνιση και εξέλιξη πολλών χρόνιων ασθενειών και γηριατρικών συνδρόμων. – Η άσκηση καταπολεμά πολλαπλές μορφές μοριακής βλάβης