Category: Επιστημονικές Έρευνες

Ο καρκίνος του παγκρέατος αντιπροσωπεύει περίπου το 3% όλων των καρκίνων και περίπου το 7% όλων των θανάτων από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με τον ρόλο της άσκησης στον καρκίνο του παγκρέατος είναι περιορισμένα και προέρχονται αποκλειστικά από αυστηρά ελεγχόμενες ερευνητικές συνθήκες. Πρόσφατη μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 22 ασθενείς με εντοπισμένο ή μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος, οι οποίοι συμμετείχαν σε πρόγραμμα επιβλεπόμενης άσκησης κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας ή χημειοακτινοθεραπείας, δύο φορές την εβδομάδα για 12 εβδομάδες. Η συγκεκριμένη μελέτη παρέχει προκαταρκτικές ενδείξεις ότι η εξατομικευμένη, επιβλεπόμενη αερόβια άσκηση και άσκηση με αντιστάσεις φαίνεται ότι είναι ασφαλής και

4 Φεβρουαρίου 2023 – Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου Η διεπιστημονική υποστηρικτική φροντίδα των ασθενών με καρκίνο, η οποία ενσωματώνει τη σωματική άσκηση παράλληλα με τις ογκολογικές θεραπείες, θεωρείται πλέον πρότυπο για τη βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών. Η επίδραση της άσκησης είναι σημαντική όσον αφορά τους παράγοντες που ρυθμίζουν την ανάπτυξη του όγκου, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα, η φλεγμονή, η ιστική αιμάτωση, η υποξία, η αντίσταση στην ινσουλίνη, ο μεταβολισμός, τα επίπεδα γλυκοκορτικοειδών και η καχεξία. Τα τελευταία χρόνια έχει δημοσιευθεί ένας διαρκώς αυξανόμενος όγκος ερευνών σχετικά με τις επιδράσεις και το ρόλο της σωματικής

Σε πρόσφατη επιστημονική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 217 έφηβοι ηλικίας 10-16 ετών διερευνήθηκε η επίδραση της αντικατάστασης 10 λεπτών καθιστικού χρόνου με ύπνο ή σωματική δραστηριότητα διαφόρων εντάσεων σε βάθος χρόνου 2 ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η δεκάλεπτη αντικατάσταση του καθιστικού χρόνου με σωματική δραστηριότητα υψηλής έντασης συνδέθηκε με χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας στην μετέπειτα εφηβεία σε συγκεκριμένες ομάδες συμμετεχόντων. Συνολικά, οι ευκαιρίες για την προώθηση μιας κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ ύπνου, καθιστικού χρόνου και όλων των επιπέδων έντασης της σωματικής δραστηριότητας θα πρέπει να ενθαρρύνονται στους εφήβους για τη βέλτιστη ανάπτυξή τους και τη μείωση του κινδύνου μελλοντικών

Σύμφωνα με τα ευρήματα της Ιαπωνικής Γεροντολογικής Μελέτης, η οποία έλαβε χώρα για χρονικό διάστημα 3 ετών σε 33.746 άνδρες και 36.799 γυναίκες ηλικίας ≥65 ετών, η συμμετοχή ηλικιωμένων ανδρών σε ομαδικά παιχνίδια γκολφ και η ομαδική συμμετοχή ηλικιωμένων γυναικών σε περπάτημα, ασκήσεις με βάρη και πεζοπορία θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα για την ενίσχυση της κοινωνικοψυχολογικής υγείας αυτών των ατόμων. Πιο συγκεκριμένα, η συμμετοχή ανδρών τρίτης ηλικίας σε ομάδα (ψυχαγωγικού) γκολφ περιόρισε σημαντικά την έκπτωση όλων των δεικτών κοινωνικοψυχολογικής υγείας τους που εξετάστηκαν: αυτοαξιολογούμενη κατάσταση της υγείας, υποκειμενική αίσθηση ευεξίας, συχνότητα γέλιου και καταθλιπτικά συμπτώματα. Παρόμοια, οι

Η τακτική άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση, αλλά οι υποκείμενοι μηχανισμοί που διαμεσολαβούν αυτή την ευεργετική επίδραση παραμένουν ασαφείς. Πρόσφατη επιστημονική μελέτη αξιολόγησε την πιθανή συμμετοχή της παννεξίνης-1 (pannexin 1),   ενός διαύλου απελευθέρωσης ΑΤΡ, στη μείωση της αρτηριακής πίεσης που προκαλείται με την άσκηση.  Είκοσι επτά άνδρες μέσης ηλικίας, 13 με φυσιολογική αρτηριακή πίεση και 14 με υπέρταση σταδίου 1 (συστολική αρτηριακή πίεση 130 – 139 mm Hg και διαστολική 80 – 89 mm Hg), οι οποίοι δεν ελάμβαναν φαρμακευτική αγωγή, συμμετείχαν σε πρόγραμμα υψηλής έντασης αερόβιας άσκησης ποδηλάτησης διάρκειας 8 εβδομάδων. Η συγκεκριμένη μελέτη ανέδειξε ότι η ασκησιογενής μείωση

Η ικανότητα ενίσχυσης της κοινωνικής γνωστικής αντίληψης μέσω της συμμετοχής σε σωματικές δραστηριότητες και άσκηση έχει επιδράσεις σε πολλές πτυχές της ζωής όπως, για παράδειγμα, στις σχέσεις και την αποδοχή από τους συνομηλίκους, στις ακαδημαϊκές επιδόσεις, και στην επαγγελματική επιτυχία. Συγκεκριμένα, όπως αναδεικνύουν πρόσφατες μελέτες: – Οι λειτουργίες του αυτόνομου και του κεντρικού νευρικού συστήματος που εξελίχθηκαν για την αντιμετώπιση πολύπλοκων κοινωνικών συστημάτων καθορίζουν ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών γνωστικών ικανοτήτων, αλλά είναι επίσης ευαίσθητες στη σωματική δραστηριότητα και την άσκηση. – Τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι μία συνεδρία άσκησης αντοχής και η αερόβια ικανότητα (καρδιοαναπνευστική αντοχή) επηρεάζουν τις πτυχές

Δεδομένα από 131 ηλικιωμένα άτομα  (66 ± 4,5 ετών, από τα οποία 63% ήταν γυναίκες) που συμμετείχαν σε 6μηνη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη σωματικής άσκησης ανέδειξαν ότι ο συνδυασμός ψυχοκοινωνικών, γνωστικών και δημογραφικών στοιχείων, καθώς και πολυτροπικών απεικονιστικών μετρήσεων στον εγκέφαλο μπορεί να προβλέψει την προσήλωση των ηλικιωμένων σε ένα πρόγραμμα άσκησης και να έχει ανεξάρτητη σχετική προγνωστική αξία. Συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο πάχος του φλοιού του εγκεφάλου στις σωματοαισθητικές και κατώτερες μετωπιαίες περιοχές και η μικρότερη επιφάνεια στις πρωτογενείς οπτικές και κατώτερες μετωπιαίες περιοχές, καθώς και η υψηλότερη κομβική λειτουργική συνδεσιμότητα στα μετωποπαρεγκεφαλιδικά δίκτυα και στα δίκτυα προσοχής, μεταξύ άλλων, προέβλεπαν