Skip to content

Category: Επιστημονικές Έρευνες

Η άσκηση αντισταθμίζει τη συσσώρευση γηρασμένων κυττάρων (s)

– Η κυτταρική γήρανση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο  κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη, τον τοκετό και την καταστολή των όγκων. Ωστόσο, έχει καταστεί σαφές ότι η συσσώρευση γηρασμένων κυττάρων αποτελεί σημαντικό παράγοντα των γηριατρικών συνδρόμων και των χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία. – Σε προκλινικά μοντέλα (πειραματοζώων), η στοχευμένη εξάλειψη των γηρασμένων κυττάρων με γενετικές και φαρμακολογικές προσεγγίσεις αποκαθιστά την υγεία των ιστών και μετριάζει την εξέλιξη πολλών ηλικιοεξαρτώμενων παθήσεων. – Τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και η δομημένη άσκηση καθυστερούν σημαντικά την εμφάνιση και εξέλιξη πολλών χρόνιων ασθενειών και γηριατρικών συνδρόμων. – Η άσκηση καταπολεμά πολλαπλές μορφές μοριακής βλάβης

Κινητική αναπηρία και άσκηση (s)

  3 Δεκεμβρίου 2022:  Διεθνής Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία   Ένας στους πέντε ενήλικες, δηλαδή περισσότερα από 53 εκατομμύρια άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάποιο είδος αναπηρίας Το 34% των ενηλίκων με αναπηρία αναφέρουν 14 ή περισσότερες ημέρες με σωματικό πόνο τις τελευταίες 30 ημέρες, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό σε υγιείς ενήλικες είναι μόνο 5% Τα ποσοστά παχυσαρκίας στα ενήλικα άτομα με αναπηρία είναι 58% υψηλότερα από ό,τι στους υγιείς ενήλικες Το 38% των ατόμων με αναπηρία αναφέρουν ότι ασκούνται επαρκώς μέσω αερόβιας άσκησης σε σύγκριση με το 54% των υγιών ατόμων Μόνο το 14% των ενηλίκων με αναπηρία ασκούνται

Σωματική δραστηριότητα και καρδιομεταβολικός κίνδυνος σε υγιείς και ασθενείς με χρόνιες παθήσεις (S)

Τα υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας συνδέονται με μειωμένο καρδιομεταβολικό κίνδυνο. Ωστόσο, η σχετική συμβολή της συνολικής σωματικής δραστηριότητας και της έντασής της είναι ασαφής. Τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης ανέδειξαν ότι η μείωση του καρδιομεταβολικού κινδύνου συνδέεται με την αύξηση της συνολικής σωματικής δραστηριότητας τόσο σε υγιείς όσο και σε άτομα με χρόνιες παθήσεις. Ωστόσο, παρόλο που η ομάδα των υγιών ατόμων παρουσίαζε μειωμένο καρδιομεταβολικό κίνδυνο εάν η σωματική δραστηριότητα ήταν υψηλότερης έντασης, η ένταση δεν είχε σημασία για την ομάδα των ατόμων με χρόνιες παθήσεις. Συνολικά, στα υγιή άτομα μικρότερος καρδιομεταβολικός κίνδυνος παρατηρήθηκε σε όσους είχαν υψηλά επίπεδα ή/και ένταση

Η επίδραση της παχυσαρκίας και της φυσικής κατάστασης των παιδιών στην εγκεφαλική λειτουργία (s)

20 Νοεμβρίου 2022: Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού   Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, το οποίο συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για πρόωρη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά και μεταβολικά νοσήματα. Παγκοσμίως, πάνω από 340 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι ηλικίας 5-19 ετών και 38 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών θεωρούνται υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Πρόσφατα δεδομένα επιβεβαιώνουν και επεκτείνουν την τρέχουσα επιστημονική βιβλιογραφία και υποδηλώνουν ότι ο δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) και η παχυσαρκία συνδέονται αρνητικά, ενώ η καρδιοαναπνευστική ικανότητα (διορθωμένη ως προς την άλιπη σωματική μάζα) συνδέεται θετικά,

Σωματική δραστηριότητα και καρκίνος του μαστού (s)

25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022: Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου του μαστού   Δεδομένα από τη Βιοτράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου τα οποία αφορούσαν 47.456 προεμμηνοπαυσιακές και 126.704 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που παρακολουθούνταν από το 2006 έως το 2014, ανέδειξαν ότι η αυξημένη σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού, η οποία φαίνεται να είναι ανεξάρτητη από οποιαδήποτε σχέση μπορεί η σωματική δραστηριότητα να έχει μέσω των επιδράσεών της στη λιπώδη μάζα. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που ανήκαν στο ανώτερο τεταρτημόριο της αυτοαναφερόμενης δραστηριότητας είχαν, έναντι εκείνων που ανήκαν στο κατώτερο τεταρτημόριο, περίπου 23% μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού στις

Η τακτική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (s)

20 Οκτωβρίου 2022, Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης Επιδημιολογική μελέτη μεγάλης κλίμακας σε 30.046 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με αξιοποίηση διαθέσιμων πληροφοριών από τη βάση δεδομένων της Βιοτράπεζας της Ταϊβάν ανέδειξε ότι η τακτική άσκηση συνδέεται στενά με τη μείωση της εμφάνισης οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και ότι ο αυξημένος χρόνος άσκησης (>1 ώρα) παρουσιάζει σημαντικά μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα πρόληψης της μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες υγείας  θα πρέπει να ενθαρρύνουν τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες να ασκούνται τακτικά προκειμένου να βελτιώσουν την υγεία των οστών τους, να προλάβουν την οστεοπόρωση και να αποτρέψουν ιδιαίτερα επιβλαβείς επιπλοκές της νόσου, όπως τα κατάγματα.   Διαβάστε το

Άσκηση με αντιστάσεις στην αρθρίτιδα και την ινομυαλγία (s)

Επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν σαφώς την άσκηση με αντιστάσεις ως αποτελεσματική παρέμβαση και ενδεδειγμένο συστατικό του τρόπου ζωής για άτομα που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα ή ινομυαλγία. Με βάση τα δεδομένα των σχετικών ερευνών, φαίνεται ότι οι κατευθυντήριες οδηγίες για άσκηση με αντιστάσεις του Αμερικανικού Κολλεγίου Αθλητιατρικής (ACSM) είναι κατάλληλες και για αυτούς τους πληθυσμούς ασθενών. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες είχαν συμπεριλάβει προγράμματα συστηματικής άσκησης που περιείχαν βασικές ασκήσεις με αντιστάσεις για τον κορμό, τα άνω και τα κάτω άκρα, δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, σε δύο ή τρεις σειρές των 8 έως 12 επαναλήψεων ανά σειρά,

Αντιμετώπιση της σωματικής αδράνειας ατόμων με χρόνιες, αναπηρικές ασθένειες (s)

– Οι χρόνιες, αναπηρικές ασθένειες και παθήσεις (πολλαπλή σκλήρυνση, νόσος του Πάρκινσον, εγκεφαλικό επεισόδιο) συνεχώς αυξάνονται. – Η σωματική αδράνεια αποτελεί πρόβλημα δημόσιας υγείας σε αυτούς τους πληθυσμούς και αυξάνει τους κινδύνους συννοσηροτήτων και κακής πρόγνωσης. – Το πρόβλημα της σωματικής αδράνειας μπορεί να αντιμετωπιστεί στοχευμένα μέσω της έρευνας παρέμβασης για αλλαγή συμπεριφοράς για την πολλαπλή σκλήρυνση, τη νόσο του Πάρκινσον και το εγκεφαλικό επεισόδιο. – Η θεωρία της αλλαγής συμπεριφοράς (π.χ. Κοινωνική Γνωστική Θεωρία, Πλαίσιο Θεωρητικών Τομέων) μπορεί να εντοπίσει και να αντιμετωπίσει τις μοναδικές προκλήσεις για την προώθηση της σωματικής δραστηριότητας σε άτομα με χρόνιες, αναπηρικές παθήσεις. –

Εφαρμογή της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης για την υγεία των εφήβων (s)

– Παρά τα σαφή οφέλη σε ένα ευρύ φάσμα παραμέτρων υγείας, η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT) αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης δεν έχει καμία αξία ως στρατηγική προαγωγής της υγείας αυτού του πληθυσμού, επειδή είναι μια σύνθετη μορφή άσκησης που απαιτεί υψηλά επίπεδα αυτοελέγχου προκειμένου να είναι αποτελεσματική. – Πρόσφατη επιστημονική μελέτη παρουσιάζει ένα διεπιστημονικό εννοιολογικό μοντέλο που αποτελείται από τέσσερις συμπληρωματικές, ωστόσο επικαλυπτόμενες, αρχές που θεωρούνται θεμελιώδεις για την επιτυχή κλιμάκωση των προγραμμάτων διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης σε εφήβους. – Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υποστηρίζουν ότι τα προγράμματα διαλειμματικής άσκησης

Μηχανισμοί ασκησιογενούς αναδιαμόρφωσης της καρδιάς σε νεαρά και ηλικιωμένα άτομα (s)

Η τακτική σωματική άσκηση βελτιώνει την καρδιαγγειακή ικανότητα, είναι αναμφίβολα προστατευτική έναντι καρδιαγγειακών νόσων και επιβραδύνει τη γήρανση της καρδιάς, εάν ξεκινήσει σε νεαρή ηλικία. Η φυσιολογική υπερτροφία της καρδιάς σε νεαρά άτομα και η συνακόλουθη βελτίωση της συστολικής και διαστολικής λειτουργίας της λόγω της άσκησης έχουν περιγραφεί με σαφήνεια. Ωστόσο, αυτές οι ασκησιογενείς προσαρμογές της καρδιάς δεν αντικατοπτρίζονται σε άτομα της τρίτης ηλικίας. Αν και η τακτική άσκηση βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική ικανότητα, επιβραδύνει την καρδιακή γήρανση και μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, κατά το γήρας η άσκηση έχει ως αποτέλεσμα την υποστροφή της μάζας της αριστερής κοιλίας,  μείωση της