Category: Επιστημονικές Έρευνες

Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε τα επίπεδα και τις συσχετίσεις του χρόνου καθιστικής ζωής σε ένα ποικίλο διεθνές δείγμα αποτελούμενο από 1.071 παιδιά ηλικίας 3-5 ετών από 19 χώρες, συλλέγοντας δεδομένα μετρήσεων κατά το διάστημα μεταξύ των ετών 2018 και 2020 (προ-COVID). Η έρευνα  αποκάλυψε ότι τα παιδιά περνούσαν καθιστικά το 56,1% των ωρών της ημέρας, μη συμπεριλαμβανομένων των ωρών ύπνου. Πιο συγκεκριμένα, τα ευρήματα της μελέτης ανέδειξαν ότι τα παιδιά που διαμένουν σε χώρες ανώτερου μεσαίου εισοδήματος φαίνεται να παρουσιάζουν παρόμοια, δυσοίωνα προφίλ καθιστικής συμπεριφοράς με τα παιδιά που διαμένουν σε χώρες υψηλού εισοδήματος. Επιπλέον, η μελέτη ανέδειξε σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ

Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση 49 μελετών με 3.767 συμμετέχοντες ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον, η οποία πραγματοποιήθηκε από μέλη του Εθνικού Κέντρου “Exercise is Medicine-Greece”, ανέδειξε ότι τα ρυθμικά παραγγέλματα, ο χορός και η άσκηση με αντιστάσεις έχουν θετική επίδραση σε αυτούς τους ασθενείς. Συγκεκριμένα, τα ρυθμικά παραγγέλματα σχετίζονται θετικά με τρεις παραμέτρους (βάδιση, διασκελισμό και ενοποιημένη κλίμακα αξιολόγησης της νόσου του Πάρκινσον), ο χορός επίσης με τρεις παραμέτρους (χρόνο έγερσης-βηματισμού 3 μέτρων-επαναφοράς στην καθιστή θέση «Timed Up & Go», διασκελισμό και κλίμακα αξιολόγησης της νόσου) και η άσκηση με αντιστάσεις σχετίζεται θετικά με δύο παραμέτρους (Timed Up & Go

Οι μεταβολές της μάζας της αριστερής κοιλίας και του τελοδιαστολικού όγκου ως προσαρμογές που επιφέρει η συστηματική άσκηση αποτελούν σημαντικούς παράγοντες προσδιορισμού της λειτουργικής ικανότητας ενός ατόμου στην υγεία και τη νόσο, ωστόσο η επίδραση των διαφορετικών μορφών άσκησης παραμένει ασαφής. Η πρώτη μελέτη στη διεθνή βιβλιογραφία που συγκρίνει την εξατομικευμένη απόκριση και την κληρονομικότητα των προσαρμογών της αριστερής κοιλίας σε διαφορετικές μορφές άσκησης, χρησιμοποιώντας ένα κλασικό μοντέλο διδύμων ατόμων που δεν είχαν προηγουμένως προπονηθεί συστηματικά, καταδεικνύει ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διαφορετικών ειδών άσκησης ως προς το μέγεθος των καρδιακών προσαρμογών. Έτσι, η επιλογή μιας εναλλασσόμενης μορφής άσκησης μπορεί

Δεδομένα από 5.018 συμμετέχοντες σε μελέτη σχετικά με την ανάπτυξη παραγόντων κινδύνου στεφανιαίας νόσου σε νεαρούς ενήλικες ανέδειξαν ηλικιοεξαρτώμενη μείωση της φυσικής κατάστασης από την πρώιμη ενήλικη ζωή έως τη μέση ηλικία. Επιπλέον, διάφοροι παράγοντες στους νεαρούς ενήλικες, όπως το επίπεδο εκπαίδευσης, η οικονομική κατάσταση, τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, η χρήση αλκοόλ και καπνού, ο δείκτης μάζας σώματος και η αυτοαξιολόγηση της υγείας, συσχετίστηκαν με χαμηλότερα επίπεδα φυσικής κατάστασης ή/και επιταχυνόμενη μείωσή της με την πάροδο του χρόνου. Επειδή η φυσική κατάσταση αντανακλά τη συνολική σωματική υγεία, δεδομένης της συμβολής στη σωματική απόδοση πολλών φυσιολογικών συστημάτων, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν

Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, τα οφέλη της άσκησης στην αγγειακή υγεία είναι αντιφατικά όσον αφορά τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Πρόσφατη έρευνα κατέδειξε ότι η αρτηριακή πίεση 24ώρου, η ενδοθηλιακή λειτουργία, η ολική αντιδραστική υπεραιμία, η κεντρική αρτηριακή σκληρότητα και η αυτόματη ευαισθησία των υποδοχέων πίεσης δεν διαφέρουν μεταξύ των  σωματικά δραστήριων γυναικών σε φάση όψιμης προεμμηνόπαυσης και πρώιμης μετεμμηνόπαυσης.  Αντίθετα, η μέγιστη αντιδραστική υπεραιμία είναι χαμηλότερη στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι η αρτηριακή πίεση και ορισμένοι δείκτες αγγειακής λειτουργίας δεν διαφέρουν μεταξύ των σωματικά δραστήριων γυναικών που βρίσκονται σε όψιμη προεμμηνόπαυση και των αντίστοιχα δραστήριων γυναικών σε πρώιμη

– Το κεντρικό νευρικό σύστημα του ανθρώπου έχει την ικανότητα να υφίσταται αυτόματη αναδιοργάνωση μετά από νευρολογικές και σωματικές βλάβες, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, τραυματισμό του νωτιαίου μυελού και ακρωτηριασμό των άκρων. – Η άσκηση, η φυσικοθεραπεία και οι θεραπείες νευροδιαμόρφωσης μπορούν να προκαλέσουν νευροπλαστικές αλλαγές στο κεντρικό νευρικό σύστημα. – Ο εγκέφαλος αθλητών με σωματικές βλάβες είναι πιθανό να εμφανίζει ενισχυμένη ικανότητα αναδιοργάνωσης, λόγω συνδυασμένης επίδρασης της πλαστικότητας που προκαλείται από την άσκηση και της νευροπλαστικότητας που σχετίζεται με την αναπηρία του αθλητή. Συνολικά, η γνώση των θεμελιωδών νευρικών μηχανισμών που διέπουν τον εγκέφαλο των αθλητών παραολυμπιακών αγώνων μπορεί να

Η σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας ανεξαρτήτως αιτίας που την προκαλεί. Ωστόσο, η έκθεση ακόμη και σε μέτρια επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης φαίνεται να αμβλύνει τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας έναντι του κινδύνου εμφάνισης άνοιας. Συγκεκριμένα, πρόσφατη έρευνα σε δείγμα 35.562 ενηλίκων μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας παρέχει ενδείξεις ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση εξασθενεί την ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας έναντι του κινδύνου άνοιας από κάθε αιτία. Οι επιδράσεις είναι εντονότερες, όταν η ρύπανση αφορά αιωρούμενα σωματίδια διαμέτρου 2,5 μικρομέτρων, τα οποία ενδεχομένως να συνδέονται με την εκπομπή αιθάλης λόγω της κυκλοφοριακής κίνησης. Τα συνολικά επίπεδα ρύπανσης στη συγκεκριμένη

Οι κεντρικοί υποδοχείς μ-οπιοειδών ρυθμίζουν τις συναισθηματικές αποκρίσεις στη σωματική άσκηση. Τα άτομα με υψηλότερη αερόβια ικανότητα αναφέρουν μεγαλύτερη βελτίωση της διάθεσης που προκαλείται από την άσκηση σε σχέση με τα άτομα με χαμηλότερη αερόβια ικανότητα, ωστόσο η σύνδεση μεταξύ της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του συστήματος των υποδοχέων των μ-οπιοειδών παραμένει αδιευκρίνιστη. Πρόσφατη έρευνα ανέδειξε ότι τα περισσότερο γυμνασμένα άτομα παρουσίαζαν μετά από άσκηση αυξημένη απελευθέρωση οπιοειδών σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται ειδικότερα με την ανταμοιβή και τη γνωστική επεξεργασία. Η φυσική κατάσταση δεν συσχετίστηκε με τη διαθεσιμότητα των υποδοχέων των μ-οπιοειδών. Συνολικά, η τακτική άσκηση και η υψηλότερη

Τα προφίλ καθιστικής συμπεριφοράς αποτελούν μια πολλά υποσχόμενη νέα προοπτική για την κατανόηση και την καταπολέμηση των, επιβλαβών για την υγεία, τάσεων καθιστικής ζωής. Τα δεδομένα προήλθαν από την Εθνική Έρευνα για την Υγεία και τη Διατροφή που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κατά τη διάρκεια των ετών 2003-2006. Τα διαστήματα καθιστικής συμπεριφοράς προσδιορίστηκαν με τη χρήση επιταχυνσιόμετρου, ώστε να διερευνηθούν οι πιθανότητες ύπαρξης υψηλού (>20%) κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου 10ετούς πρόβλεψης. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 1.740 άτομα με διακοπτόμενο προφίλ καθιστικής συμπεριφοράς (κάθονταν σε ποσοστό ~32% του συνολικού χρόνου, ανά διαστήματα διάρκειας ≤15 min), 2.453 άτομα με ενδιάμεσο προφίλ (καθιστοί