Category: Επιστημονικές Έρευνες

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η σωματική αδράνεια συνδέεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου, ενώ, αντίθετα, η τακτική άσκηση έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου και με ρυθμιστική επίδραση στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του καρκίνου. Έτσι, ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός ερευνών εστιάζει στη μηχανιστική ερμηνεία και τεκμηρίωση των αντικαρκινικών επιδράσεων της σωματικής άσκησης και ειδικότερα στον χαρακτηρισμό των μοριακών μηχανισμών που συνδέουν την άσκηση με την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου. Πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση δημοσιευμένη από μέλη του Εθνικού Κέντρου “Exercise is Medicine-Greece” αναδεικνύει ότι παράγοντες που προέρχονται από τους μυς, μυοκίνες και miRNAs, και οι οποίοι

Μετα-ανάλυση 19 μελετών σε νεαρούς ενήλικες αθλητές, 521 με ιστορικό εγκεφαλικής διάσεισης (κατά μέσο όρο 2.40 ± 0.99 περιστατικά διάσεισης)  και 1.184 αθλητές ως ομάδα ελέγχου, έδειξε ότι οι αθλητές με ιστορικό διάσεισης, τουλάχιστον 3 μήνες μετά το τελευταίο περιστατικό τους παρουσίασαν χαμηλότερες γνωστικές επιδόσεις σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, όσον αφορά τη δημιουργία/έλεγχο στρατηγικής, τη λεκτική μετατόπιση συνόλων, τη διαχείριση παρεμβολών σε τυποποιημένες κλινικές δοκιμασίες, την αναστολή απόκρισης  και τη μνήμη μελλοντικής εργασίας. Τα συγκεκριμένα ευρήματα μπορούν να χρησιμεύσουν ως προκαταρκτική κατευθυντήρια γραμμή σε κλινικούς γιατρούς για τη γνωστική αξιολόγηση αθλητών με ιστορικό διάσεισης και να παρέχουν πληροφορίες

Επιστημονική μελέτη συστηματικής ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης που πραγματοποιήθηκε από μέλη του Εθνικού Κέντρου «Exercise is Medicine-Greece» ανέδειξε ότι τα υγιή άτομα που επιδίδονταν συστηματικά σε αερόβια άσκηση παρουσίασαν, ως απόκριση στον εμβολιασμό τους, αυξημένα αντισώματα έναντι της γρίπης σε σύγκριση με εκείνα τα άτομα που δεν ασκούνταν. Αυτή η ευεργετική επίδραση της χρόνιας άσκησης συσχετίστηκε θετικά με το ανδρικό φύλο και την αύξηση της ηλικίας. Συγκεκριμένα, τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας αύξησαν τα αντισώματα σε υγιή άτομα ως απόκριση στον εμβολιασμό τους κατά της γρίπης και η επίδραση αυτή εμφανίστηκε τουλάχιστον 4 εβδομάδες μετά από το χρόνο του εμβολιασμού. Ωστόσο,

– Η παρατεταμένη καθιστή θέση κατά τη διάρκεια της ημέρας παρεμποδίζει μια συνεδρία άσκησης που θα ακολουθήσει να προκαλέσει τη φυσιολογική μεταγευματική αύξηση της οξείδωσης των λιπών και τη μείωση της συγκέντρωσης των τριγλυκεριδίων στο πλάσμα (δηλ. επιφέρει “αντίσταση στην άσκηση”). – Η αντίσταση στην άσκηση μπορεί να προληφθεί με καθημερινή βάδιση 8.500 βημάτων, ή διακόπτοντας την 8ωρη καθιστή θέση με αρκετά ποδηλατικά σπριντ υψηλής ισχύος διάρκειας 4 δευτερολέπτων ανά μια ώρα. –  Ένα ιστορικό πραγματοποίησης μικρού αριθμού βημάτων ημερησίως, κατά τη διάρκεια ενός βραχυπρόθεσμου προγράμματος αερόβιας άσκησης, μειώνει σημαντικά ορισμένες κλασικές μεταβολικές προσαρμογές της άσκησης, υποδηλώνοντας ότι η αντίσταση

Πρόσφατη επιστημονική μελέτη σε 87 υγιείς φοιτητές ηλικίας 18-24 ετών ανέδειξε ότι το 46% αυτών συγκαταλέχθηκε στους έχοντες αυξημένη αρτηριακή πίεση, ή πάσχοντες από υπέρταση , με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες (2017) του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας και της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει έναν πολύ υψηλότερο από τον αναμενόμενο επιπολασμό της υπέρτασης σε αυτόν τον φαινομενικά υγιή και σωματικά δραστήριο πληθυσμό. Τα συγκεκριμένα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι φοιτητές θα πρέπει να αποτελέσουν στόχο εκπαιδευτικών εκστρατειών και παρεμβάσεων με σκοπό  τη μείωση της υπέρτασης και του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος να εμφανίσουν αυτές τις νόσους

– Η οστεοπόρωση είναι ένα συνεχώς διογκούμενο και δαπανηρό πρόβλημα δημόσιας υγείας της σύγχρονης εποχής, που συνδέεται με τη σωματική αδράνεια και μπορεί να προκαλέσει επώδυνα συμπτώματα και αναπηρία. – Η φαρμακευτική θεραπεία της οστεοπόρωσης δεν είναι δημοφιλής λόγω των παρενεργειών της  και της έλλειψης καθολικής αποτελεσματικότητας. – Πρόσφατα αναγνωρίστηκε ως αποτελεσματική θεραπεία για την οστεοπόρωση η τακτική ομαδική άσκηση, η οποία όμως απαιτεί επίβλεψη από εξειδικευμένους επαγγελματίες. – Η χρηματική αποζημίωση της επιστημονικά τεκμηριωμένης θεραπευτικής άσκησης για χρόνιες παθήσεις είναι από οικονομική άποψη ορθή και μεγιστοποιεί την πρόσβαση σε αυτή όσων την έχουν ανάγκη.   Διαβάστε το πλήρες άρθρο: 

Συστηματική ανασκόπηση ερευνών που πραγματοποιήθηκαν σε παραδοσιακά επαγγέλματα υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, π.χ. αστυνομικούς, πυροσβέστες, παραϊατρικό και ιατρικό προσωπικό πρώτης γραμμής, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών και των νοσηλευτών, έδειξε ότι η άσκηση μείωσε σημαντικά τα συμπτώματα της διαταραχής μετατραυματικού στρες στο προσωπικό των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων των αστυνομικών και των νοσηλευτών. Επίσης, με βάση τα αποτελέσματα αυτής της ανασκόπησης, η σωματική δραστηριότητα φαίνεται να σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της διαταραχής μετατραυματικού στρες σε νοσηλευτές και πυροσβέστες. Συνεπώς, θεωρείται απαραίτητη η ανάληψη πρωτοβουλιών προώθησης της σωματικής άσκησης για επαγγέλματα με υψηλό κίνδυνο έκθεσης σε τραυματικές εμπειρίες, με σκοπό

Σε σύνολο 947 ενηλίκων με δυσλιπιδαιμία ή προδιαβήτη, οι οποίοι επέλεξαν να συμμετέχουν σε ένα δομημένο πρόγραμμα άσκησης διάρκειας 6 έως 8 μηνών, οι συμμετέχοντες που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα ανήλθαν σε 652, ενώ 295 άτομα αποχώρησαν. Ο συνηθέστερος λόγος αποχώρησης ήταν η έλλειψη χρόνου και η αποχώρηση αυτή έγινε κυρίως κατά τη διάρκεια της αύξησης του όγκου και της έντασης της άσκησης. Τα άτομα που άλλαξαν γνώμη για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα εγκατέλειψαν νωρίς, πριν από την έναρξη της άσκησης, ενώ τα άτομα που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα ήταν συνεπή και είχαν σταθερή συμμετοχή στις ασκήσεις για διάστημα περισσότερο από