Skip to content

Tag: «Η ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ»

Γενετικά μονοπάτια διέπουν τις ατομικές διαφορές ως προς την τακτική σωματική δραστηριότητα (s)

Μελέτες γενετικής επιδημιολογίας σε διδύμους και οικογένειες αποκαλύπτουν ισχυρή συμβολή γενετικών παραγόντων στην κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας που ο καθένας επιλέγει να ακολουθεί τακτικά. Αυτή η κληρονομησιμότητα ανέρχεται περίπου στο 26% για τις γυναίκες και 35% για τους άνδρες στην παιδική ηλικία, αυξάνεται στο 42% και στα δύο φύλα κατά την εφηβεία και παραμένει περίπου στο 45% σε όλη την ενήλικη ζωή. Ειδικότερα, μελέτες συσχετίσεων στο σύνολο του ανθρώπινου γονιδιώνατος υποδηλώνουν, ότι βιολογικά μονοπάτια που συνδέονται με την ικανότητα για άσκηση και την ευχαρίστηση που βιώνουν από την άσκηση οι ασκούμενοι εξηγούν κατά ένα μέρος την κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας.

Γενετικά μονοπάτια διέπουν τις ατομικές διαφορές ως προς την τακτική σωματική δραστηριότητα

Μελέτες γενετικής επιδημιολογίας σε διδύμους και οικογένειες αποκαλύπτουν ισχυρή συμβολή γενετικών παραγόντων στην κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας που ο καθένας επιλέγει να ακολουθεί τακτικά. Αυτή η κληρονομησιμότητα ανέρχεται περίπου στο 26% για τις γυναίκες και 35% για τους άνδρες στην παιδική ηλικία, αυξάνεται στο 42% και στα δύο φύλα κατά την εφηβεία και παραμένει περίπου στο 45% σε όλη την ενήλικη ζωή. Ειδικότερα, μελέτες συσχετίσεων στο σύνολο του ανθρώπινου γονιδιώνατος υποδηλώνουν, ότι βιολογικά μονοπάτια που συνδέονται με την ικανότητα για άσκηση και την ευχαρίστηση που βιώνουν από την άσκηση οι ασκούμενοι εξηγούν κατά ένα μέρος την κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας.

Σωματική δραστηριότητα και κίνδυνος ευπάθειας σε γυναίκες 60 ετών και άνω (s)

Σωματική δραστηριότητα και κίνδυνος ευπάθειας σε γυναίκες 60 ετών και άνω Αν και αρκετές έρευνες έχουν αναδείξει ότι όσοι μακροχρόνια παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ευπάθεια (δηλ. απώλεια σωματικών και λειτουργικών εφεδρειών και μείωση της ικανότητας εκτέλεσης των περισσότερο απαιτητικών δραστηριοτήτων), ωστόσο λίγες μελέτες έχουν εξετάσει διαχρονικά τη σχέση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της εμφάνισης ευπάθειας σε ηλικιωμένους. Ειδικότερα στις γυναίκες, ο επιπολασμός της ευπάθειας παγκοσμίως είναι σημαντικά υψηλότερος (29%) από εκείνον στους άνδρες (20%). Σε έρευνα, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 69.642 γυναίκες 60 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες, αξιολογήθηκε η σωματική τους

Σωματική Δραστηριότητα Και Κίνδυνος Ευπάθειας Σε Γυναίκες 60 Ετών Και Άνω

Σωματική δραστηριότητα και κίνδυνος ευπάθειας σε γυναίκες 60 ετών και άνω Αν και αρκετές έρευνες έχουν αναδείξει ότι όσοι μακροχρόνια παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ευπάθεια (δηλ. απώλεια σωματικών και λειτουργικών εφεδρειών και μείωση της ικανότητας εκτέλεσης των περισσότερο απαιτητικών δραστηριοτήτων), ωστόσο λίγες μελέτες έχουν εξετάσει διαχρονικά τη σχέση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της εμφάνισης ευπάθειας σε ηλικιωμένους. Ειδικότερα στις γυναίκες, ο επιπολασμός της ευπάθειας παγκοσμίως είναι σημαντικά υψηλότερος (29%) από εκείνον στους άνδρες (20%). Σε έρευνα, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 69.642 γυναίκες 60 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες, αξιολογήθηκε η σωματική τους

Ο ρόλος της σωματικής δραστηριότητας και της άσκησης στην παχυσαρκία (s)

Η παχυσαρκία αποτελεί μια χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο που πλήττει 650 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την παχυσαρκία ως “μη φυσιολογική, ή υπερβολική συσσώρευση λίπους που αποτελεί κίνδυνο για την υγεία”. Καθώς η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας δεν αφορά μόνο την απώλεια βάρους, αλλά περιλαμβάνει και τη βελτίωση της γενικής υγείας, τα συνολικά οφέλη που συνδέονται με την άσκηση θα πρέπει να μας επιβάλλουν να αναπτύξουμε πολιτικές επικεντρωμένες στην υποστήριξη και τη δυνατότητα όλων των ατόμων να συμμετέχουν σε σωματικές δραστηριότητες και άσκηση στην καθημερινή τους ζωή. Η σωματική δραστηριότητα επιφέρει σημαντικά οφέλη στην υγεία όλων, ανεξάρτητα από την

Ο ρόλος της σωματικής δραστηριότητας και της άσκησης στην παχυσαρκία

Η παχυσαρκία αποτελεί μια χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο που πλήττει 650 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την παχυσαρκία ως “μη φυσιολογική, ή υπερβολική συσσώρευση λίπους που αποτελεί κίνδυνο για την υγεία”. Καθώς η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας δεν αφορά μόνο την απώλεια βάρους, αλλά περιλαμβάνει και τη βελτίωση της γενικής υγείας, τα συνολικά οφέλη που συνδέονται με την άσκηση θα πρέπει να μας επιβάλλουν να αναπτύξουμε πολιτικές επικεντρωμένες στην υποστήριξη και τη δυνατότητα όλων των ατόμων να συμμετέχουν σε σωματικές δραστηριότητες και άσκηση στην καθημερινή τους ζωή. Η σωματική δραστηριότητα επιφέρει σημαντικά οφέλη στην υγεία όλων, ανεξάρτητα από την

Η επίδραση της άσκησης στη σχέση κόστους φαρμακευτικής δαπάνης-οφέλους σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο (s)

Το μεταβολικό σύνδρομο αποτελεί ένα σύνολο διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων της υπέρτασης, της δυσλιπιδαιμίας, της υπεργλυκαιμίας και της σπλαχνικής κοιλιακής παχυσαρκίας, και εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου απαιτεί ταυτόχρονη χρήση πολλών φαρμάκων, η οποία οδηγεί σε αρνητικές επιπτώσεις, ανεπαρκή συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία και τελικό αποτέλεσμα την αναποτελεσματική διαχείριση της νόσου. Η αλλαγή του τρόπου ζωής και η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητα αυτών των ασθενών θα μπορούσε να βελτιώσει τις ανωτέρω κλινικές συνιστώσες του μεταβολικού συνδρόμου. Πρόσφατη μελέτη, συνολικής διάρκειας 5 ετών, διερεύνησε ειδικότερα αν η άσκηση μπορεί να περιορίσει το αυξημένο κόστος

Η επίδραση της άσκησης στη σχέση κόστους φαρμακευτικής δαπάνης-οφέλους σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο

Το μεταβολικό σύνδρομο αποτελεί ένα σύνολο διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων της υπέρτασης, της δυσλιπιδαιμίας, της υπεργλυκαιμίας και της σπλαχνικής κοιλιακής παχυσαρκίας, και εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου απαιτεί ταυτόχρονη χρήση πολλών φαρμάκων, η οποία οδηγεί σε αρνητικές επιπτώσεις, ανεπαρκή συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία και τελικό αποτέλεσμα την αναποτελεσματική διαχείριση της νόσου. Η αλλαγή του τρόπου ζωής και η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητα αυτών των ασθενών θα μπορούσε να βελτιώσει τις ανωτέρω κλινικές συνιστώσες του μεταβολικού συνδρόμου. Πρόσφατη μελέτη, συνολικής διάρκειας 5 ετών, διερεύνησε ειδικότερα αν η άσκηση μπορεί να περιορίσει το αυξημένο κόστος

Άσκηση και παιδικός καρκίνος (s)

Οι επιβιώσαντες από καρκίνο στην παιδική ηλικία κινδυνεύουν να αναπτύξουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες λόγω της προηγηθείσας θεραπευτικής αγωγής, πολλές από τις οποίες παραμένουν για χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας. Η εφαρμογή παρεμβάσεων με στόχο την άμβλυνση των παρενεργειών που συνδέονται με τον καρκίνο και την ακολουθούμενη θεραπευτική αγωγή αποτελεί μείζον ζήτημα στην παιδιατρική ογκολογία. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση διερεύνησε το ρόλο της σωματικής άσκησης στο πεδίο της παιδιατρικής ογκολογίας και ειδικότερα στη βάση τριών πυλώνων: (i) άσκηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου στην παιδική ηλικία, (ii) άσκηση κατά τη διάρκεια και μετά τη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστoκυττάρων και (iii)

Άσκηση και παιδικός καρκίνος

Οι επιβιώσαντες από καρκίνο στην παιδική ηλικία κινδυνεύουν να αναπτύξουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες λόγω της προηγηθείσας θεραπευτικής αγωγής, πολλές από τις οποίες παραμένουν για χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας. Η εφαρμογή παρεμβάσεων με στόχο την άμβλυνση των παρενεργειών που συνδέονται με τον καρκίνο και την ακολουθούμενη θεραπευτική αγωγή αποτελεί μείζον ζήτημα στην παιδιατρική ογκολογία. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση διερεύνησε το ρόλο της σωματικής άσκησης στο πεδίο της παιδιατρικής ογκολογίας και ειδικότερα στη βάση τριών πυλώνων: (i) άσκηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου στην παιδική ηλικία, (ii) άσκηση κατά τη διάρκεια και μετά τη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστoκυττάρων και (iii)